"بگفتا من گلی ناچیز بودم"

آیا ما از جنس آنچه دوستش داریم می شویم یا همجنس دوستی ورزیدنمان به آن؟ 

همرنگ دوستانمان می شویم یا دوست داشتن هایمان؟

 

شاید هم هر دو و بلکه بیشتر از این؟

خوشا روزی

قربان آن روزش بروم که هر دلی بند چیزی باشد. مجذوب نقطه ی دیگری شده باشد آنجا بیرون. دل سپرده باشد؛ شده به یک برگ یا به یک دانه ی شن. 

پر از وجد, لبریز دوستی.

آن روزی که به هر جذبه, رشته ای بافته باشیم, تاری یا پودی. یک عالمه اتصال. یک عالمه همدلی و یک جانی.

ببافیم و ببافیم. حریر لطیفی بر پیکر عالم.

قربان آن روزی که همه بیدل شده باشیم و غرق سرشاری جان.

قربان آن روزی که آفرینش, حریرپوش شود.