خوشا روزی

قربان آن روزش بروم که هر دلی بند چیزی باشد. مجذوب نقطه ی دیگری شده باشد آنجا بیرون. دل سپرده باشد؛ شده به یک برگ یا به یک دانه ی شن. 

پر از وجد, لبریز دوستی.

آن روزی که به هر جذبه, رشته ای بافته باشیم, تاری یا پودی. یک عالمه اتصال. یک عالمه همدلی و یک جانی.

ببافیم و ببافیم. حریر لطیفی بر پیکر عالم.

قربان آن روزی که همه بیدل شده باشیم و غرق سرشاری جان.

قربان آن روزی که آفرینش, حریرپوش شود.