مواجهه با رویکرد استاینر

کودکستان Glaneon در شمال شرق سیدنی، در رده بندی کودکستان های استرالیا یک رتبه تا امتیاز کامل فاصله دارد. در این کودکستان که محور کار خود را رویکرد استاینر قرار داده چند ویژگی عمده به چشم می خورد.

اینجا همه ی مربیان دائمی باید علاوه بر دوره های معمول مربی گری، دوره های مخصوص رویکرد استاینر را هم گذرانده باشند. میانگین سنی مربیان اینجا بیشتر است و برخوردشان با بچه ها خیلی شبیه به یک مادربزرگ دلسوز یا مادری مهربان است. در هر اتاق، آشپزخانه ی کوچکی هست که همه ی وعده های خوراکی همانجا در کنار بچه ها و با استفاده از یک واحد میوه و یک واحد سبزیجاتی که هر یک از بچه ها هر روز با خود می آورد تهیه می شوند. اتاق، بوی خانه می دهد. بچه ها مشغول بازی و گفتگو و مربی ها نه در میانشان که در کنارشان به کار خود و البته به تماشا و نظارت غیر مستقیم.   

یکی از تأکیدهای این رویکرد، این است که مربی ها چندان در صدد ایجاد گفتگو و فعالیت – البته به جز قصه گویی و شعر که برنامه ی هر روزه شان است و گاهی نمایش عروسکی - نباشند. بچه ها معمولا آغازگرند و مربیان اگر بچه ها بخواهند وارد می شوند. حتی مربیان واژه های بیان تشکر و درخواست و عذرخواهی را هم در دهان بچه ها نمی گذارند. بلکه به این توجه دارند که با رفتار خود مدل خوبی برای بچه ها باشند.

وعده های غذایی پر از حس خانه است. میزی با چند شاخه گل که همه از جمله مربیان دور آن می نشینند. پیش از اینکه خوردنی ها در ظرف هرکس ریخته شود، مربیان و از پی آنها بعضی از بچه ها کف دستها را بر هم گذاشته و در قالب شعر لطیفی بابت نعمت ها از قدرت ماورایی که از رکن های جهان بینی استاینر است تشکر می کنند.

ویژگی دیگری که در این فضا توجهم را جلب می کند خالی بودن اتاق از انواع وسایل بازی و سرگرمی است که در دیگر کودکستان ها دیده ام. به تعداد انگشت شماری قطعات چوبی و جنس های طبیعی به علاوه ی چند عروسک در اتاق هست. حتی در برنامه ی هفتگی که هر گروه برای رفتن به پارک بیرون کودکستان دارند، از زمین بازی و سازه های آن استفاده نمی شود. بچه ها در زمین چمن کنار زمین بازی با آب و خاک و سبزه و سنگ و چوب یک ساعتی مشغولند. گویی با طبیعت خلوت می کنند.

آغازگری و جوشش از درون، پر و بال دادن به خیال و خلاقیت و حضور طبیعی در طبیعت، برنامه ی روزانه ی اینجا را شکل می دهد.