پا به پا

دستان کوچکش در دستانم کنار هم که راه می رویم سبک می شوم. انگار دارم روی ابرها راه می روم. گاهی هم که داریم حرف می زنیم سرش را بالا می کند و نگاه پر هیجان و براقش را در چشم هایم می نشاند. ضربان می دهد به قلبم. برای همین هم باورم نمی شد وقتی چند روز پیش توجهم به این جلب شد که معمولا قدم های من به اندازه ی دو سه قدمش جلوتر از اوست و من همیشه حس کرده ام که داریم کنار هم راه می رویم! گویی که من راه می روم و او می دود. چقدر بزرگوارانه پا به پایم دویده! 

حالا هم قدم که شده ایم لذت کنار هم راه رفتنمان برایم دو چندان است. 

الفبا

سلام

تقدیم به همه ی نور دیده ها:

آبی آسمان آ آ‌ آ (۲) ... و این صدای آ است     

((آهوی اهلی))

برف و باران ب ب ب (۲) ... و این صدای ب است     

((ببر بزرگ))

پرواز پرنده پ پ پ (۲) ... و این صدای پ است      

((پلنگ پهلوان))

توت تازه ت ت ت (۲) ... و این صدای ت است     

((تمساح تیزدندان))

ثرى و ثریا ث ث ث (۲) ... و این صدای ث است     

(())

جان جهان ج ج ج (۲) ... و این صدای جیم است     

((جوجه تیغی جسور))

چهچه چلچله چ چ چ (۲) ... و این صدای چ است     

((چلچله ی چراجو))

حرارت و حرکت ح ح ح (۲) ... و این صدای ح است     

((حلزون حکیم))

خالق خوبی خ خ خ (۲) ... و این صدای خ است     

((خرس خوش خواب))

دست دوستی د د د (۲) ... و این صدای دال است     

((درنای دانا))

ذوق ذره ذ ذ ذ (۲) ... و این صدای ذال است     

((ذره ی ذوق زده))

رود روان ر ر ر (۲) ... و این صدای ر است     

((راسوی راستگو))

زمین زنده ز ز ز (۲) ... و این صدای ز است     

((زاغی زیبا))

ژاکت ژاله ژ ژ ژ (۲) ... و این صدای ژ است     

((ژاله ی ژولیده))

سپیده ی سحرگاه س س س (۲) ... و این صدای سین است     

((سنجاب ساده دل))

شکوه شبانگاه ش ش ش (۲) ... و این صدای شین است     

((شیر شجاع))

صلح و صفا ص ص ص (۲) ... و این صدای صاد است     

((صنوبر صمیمی))

ضربه ی ضعیف ض ض ض (۲) ... و این صدای ضاد است 

(ضبط ضربان) (ضعف ضربان)      ((ض))

طنین طبیعت ط ط ط (۲) ... و این صدای طا است 

(طلوع طلایى)      ((طوطی طالع بین))

ظهر ظریف ظ ظ ظ (۲) ... و این صدای ظا است 

(ظهر ظهور)      ((ظ))

عود و عنبر ع ع ع (۲) ... و این صدای عین است      

((عقرب عصبانی))

غنچه ى غمگین غ غ غ (۲) ... و این صدای غین است     

((غاز غمگین))

فصل فراغت ف ف ف (۲) ... و این صدای ف است 

(فراز و فرود) (فصل و فاصله)     ((فیل فسقلی)) ((فیل فداکار))

قصه ی قناری ق ق ق (۲) ... و این صدای قاف است      

((قناری قصه گو))

کیف و کتاب ک ک ک (۲) ... و این صدای کاف است     

((کبوتر کاغذی))

گلدان گل گ گ گ (۲) ... و این صدای گاف است 

(گلبرگ گل)     ((گرگ گرسنه))

لطافت لاله ل ل ل (۲) ... و این صدای لام است     

((لک لک لجباز))

مهر و محبت م م م (۲) ... و این صدای میم است 

(محبت مادر)     ((موش ماجراجو))

نور و نسیم ن ن ن (۲) ... و این صدای نون است     

((نهنگ نکته سنج))

وصل و وحدت و و و ‌(۲) ... و این صدای واو است     

((وزغ واقع بین))

همدل و همراه ه ه ه (۲) ... و این صدای ه است     

((هدهد هوشیار))

یار یکدل ی ی ی (۲) ... و این صدای ی است     

((یوزپلنگ یخ زده))

فرزند

انگار که رابطه ی همسری در ذات خود فرزندی دارد. فرزندی که از آغاز شکل گیری رابطه میان دو روح، میان دو جان در دل ارتباط بوده و هست. جان دارد. در نقاطی از زمان دعوت می شود به اینکه در قالب جسم ظاهر شود. ممکن است فرزند رابطه ای هیچ گاه جسمانی نشود، چه اینکه همسران نخواهند و چه اینکه بخواهند و دعوتشان مستجاب نشود، و روزی حس هایشان نباشد که پیکر فرزندشان را درک کند. ولی آن فرزند هست. جان دارد. اصلا شاید راهی یابند که جان فرزندشان را در پیکره ی دیگری جاری کنند؛ خواه کودکی دیگر باشد، یا هر وجود و اثری که از آبشخور همسریشان جان یابد. ممکن هم هست که رابطه ای یک یا چند بار بخواهد جان فرزندش را در قالب جسمی بریزد و به خواست خداوند، خواسته اش روزی اش باشد؛ در طول زمان، فرزندشان در صورت پیکر یا پیکرهایی به این دنیای مادی متولد شود. جان پیوند همسری همچنان جاری است در فرزندش... 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام